The umbrella incident

Goeie voornemens ten spijt, de Iraanse retoriek van de voorbije dagen beloofd weinig beterschap voor 2012. In 2011 was  het  umbrella incident het moment.  Deze fait divers vat de geaccidenteerde relatie tussen Teheran en de Westerse wereld goed samen.  In november mochten de Iraanse diplomaten in Londen hun biezen pakken. Eén van hen besloot een stijlvolle hommage aan MariePoppins te brengen.  Zijn grote verdwijn truc mislukte en hij gaf een nieuwe invulling aan het begrip “paraplu staan”.[1] 

Who is that in the picture?

Wat probeerde de diplomaat met zijn paraplu te verbergen? Waarom trokken ook andere Europese landen als Frankrijk Nederland in hun diplomatiek personeel terug?  De aanleiding voor de diplomatieke exodus was het bestormen van de Britse ambassade door Iraanse studenten.  Waarom deden de studenten dit? Waarom stak Londen een beschuldigde vinger uit naar het Iraanse regime? De nieuwe sancties zijn waarschijnlijk één element in het gehele verhaal.  Een interessant detail was de foto waarmee de heethoofden zwaaiden.  Op de foto stond een nucleaire wetenschapper die het slachtoffer was van een onopgeloste moord.

 

Une laison dangereuse

Sinds de middeleeuwen zijn diplomatie, spionage en moordcomplotten verweven. Een proost uitbrengen stamt van een middeleeuws gewoonte om vergiftiging. Metternich&Co doorsnuffelden de vuilnisbaken tijdens het Congres van Wenen in 1815. Sinds Wikileaks weten we dat  Amerikaanse diplomaten, naast hun reguliere taken een resem spionageopdrachten uitvoeren. 

Volgens de LA-times van 4 december moet de oorzaak van de aanval op de Britse ambassade  gezocht worden in de schemerzone van de diplomatie.  De journalisten legden een aantal puzzelstukken samen: de ontploffing op de militaire basis Bidganeh midden november, de dood van een Iraanse top generaal, het Sturnex-virus, de aanslagen op Iraanse wetenschappers,... Het patroon van een gevaarlijke ménage à trois tussen de diplomatie, spionage en staatsgesponsord terrorisme.  De LA-times wijst Israël en in minder mate de VS met de vinger voor deze “geheime” oorlog.  Ook de Britten en andere Europese bondgenoten zouden niet vies zijn om de grenzen van het fatsoen af te tasten.  Israël en de VS zouden niet instaat zijn om op hun eentje een dergelijke geheime oorlog te voeren.  Het ontbreekt hen aan de logistiek, namelijk een permanente diplomatieke post in Teheran.    Iets wat de Britten tot voor kort nog hadden.

Supercalifragilisticexpialidocious

Achter het regenscherm van de diplomatie gaan blijkbaar spionage en staatsterroisme schuil. Promiscuïteit is niet meer van deze tijd, maar moet je geen voorzorgsmaatregelen om vieze ziektes te voorkomen? Zeker als je weet dat één van de bedpartners virussen kweekt. De dreigende Iraanse retoriek van dit weekend, de Amerikaanse F-15 vliegtuigen die Saudi-Arbia mag kopen tonen aan dat alle partijen bezig zijn om de kruitkamers te vullen.  Als je Israël en de VS lucifers geeft om in de kruitkamer te spelen, dan zullen zij niet de enige zijn die op de blaren moeten zitten als ze hun vingers verbranden.

In Londen, Washignton, Parijs, Brussel liggen waarschijnlijk verschillende scenario’s van actie en reactie klaar. De vraag is alleen hoe ons lot verbonden is met beslissingen van andere mogendheden, wat zijn de scenario’s, welke de voorzorgsmaatregelen? In een democratisch Europa en het bondgenootschap de NAVO hebben wij het recht om te weten met wie we de lakens delen en wat de risico zijn!

---

[1]Oud: Zijn fiets stond paraplu nadat een vrachtwagen erover had gereden.  Nieuw; zijn paraplu stond paraplu nadat hij de paparazzi ontvluchtte

Under construction

Ontmoetingen met immo’s kun je het best vergelijken met de film the Shining van Stanley Kubric:  telkens je ze ontmoet wordt je overvallen door een weegevoel van onverklaarbaar onbehagen, het noodlot, een dreiging waar maar niet aan ontsnapt kan worden, …

The First encounter

De eerste ontmoeting is rond de tijd dat je opa of oma overlijden.  Terwijl je, je aan het troosten bent dat die goeie oude mensen, bevrijdt van de aardse verzuchtingen en belemmeringen, over een prachtig natuurlandschap zweven, is er plots een dreigende ondertoon.  De bel gaat ongeveer over op het moment dat het lichaam van opa of oma 26,5°C heeft; al eventjes dood, maar lang nog niet op kamertemperatuur. Als volleerde aasgieren cirkelen ze om de rouwende familie, om met geveinsde empathie hun zakken te vullen.  Als je komt te sterven aan een langslepende ziekte, dan strijken ze desnoods neer om het vlees van je creperende lichaam te rijten.

De tweede ontmoeting

De baksteen in je maag voel je vaak, als je voor het eerst de huur betaald.  Huren, zo stel je snel vast, is geld over de vensterbank gooien.  Vaak gooien je dat geld in de richting van een immokantoor.  Vastberaden om je lot in eigen handen te nemen ga je op huizenjacht, waar diezelfde immokantoren je pad kruisen.  Op het eerste zicht lijkt het niet zo erg.  Zoals Jack Torrance in kamer 237 van de Overlook Hotel ondervindt, is er enkel een gewillige naakte vrouw. Je start met dromen en laat je meesleuren in het moment, je betaald de prijs om vervolgens geschokt te ontwaken uit je fatamorgana. Als je geluk hebt, moet je je enkel blauw betalen aan de kunstmatig opgekrikte prijzen, andere hebben een oud vermolt huis gekocht vol verborgen gebreken.

Beat them at their own game

Zoals het populaire TV1 programma, Basta, ons leert is dat als slachtoffer van erge en minder erge vormen van boerenbedrog je moet opkomen voor je rechten.  De best speel je hetzelfde spel, maar ben je de oplichter te slim af.  Wat betreft het verkopen van woningen moet je gewoon sneller zijn dan de immo.  De Immokantoren maken er nu eenmaal hun werk van zodra een huis op de markt komt er op te springen, de gevraagde prijs op te drijven, om vervolgens aan woekerprijs te verkopen.  Hoe vind je nu jou droomhuis voor het te koop wordt gesteld?

Wij gebruikten volgende strategie in het stad Gent

1.    Je loopt door een straat, buurt of wijk die je leuk vindt.

2.    Ga www.googleearth.com naar de buurt en noteer een aantal straatnamen in de buurt

3.    Ga naar de dienst wonen en vraag het register van leegstaand en verkrotting op

4.    Zoek een match tussen de door jou genoteerde straten en het register en noteer het adres/adressen

5.    Kijk nog eens naar het bewuste huis en gebruik Google earth om te zien of er een tuin bij is

6.    Ga met je adres naar kadaster en vraag de gegevens van de eigenaar op (dit kost je zo’n 5 euro)

7.    Ga naar de eigenaar en vraag of hij/zij het huis niet wil verkopen

Succes!

Me, My running shoes and I

Na jaren standvastig weigeren goeie voornemens te maken, goeie voornemens stonden immers garant voor wat ik zeker niet zou doen. In 2011 heb ik besloten het geweer van schouder te veranderen, want dit jaar vond ik een leuke uitdaging: de marathon.

De Marathon

De mythische overwinningsloop van de Griekse soldaat Phidippides in 490 v. Chr van het slagveld in Marathon naar Athene is, als je wikipedia mag geloven, niet meer dan dat: een mythe.  Ook de even mythische 42.185 km is niet de echte afstand tussen Marathon en Athene.  42,185km is wel de exacte afstand tussen het Oostelijk terras van het Windsor Castle en de finishlijn van het Londens Olympische stadion van de Spelen van 1908.

Mijn hoop om tijdens de laatste kilometers vergezeld te worden met een steeds aanzwellendere  hope of land and Glory, dat, bij het overschrijden van de finish zijn climax zou bereiken in een daverende finale en dito applaus zoals te horen vanaf 5 minuten 50 seconden, was ijdel.  Neen de natie, de vorst, vorstin en het ganse volk zullen niet uit bewondering knielen om zich,  op Perfume-achtige wijze (zoals te zien vanaf minuut 7:09 tot 9:54) , en masse in een orgastische euforie aan elkaar over te geven,  noch zullen de hemelpoorten opengaan, noch zullen de engelen gewapend met rijstpap, gouden lepels en een harp onder het goedkeurend oog van God de Vader mij naar de Tuin van Eden vliegen, waar ik door  99 smachtende maagden opgewacht wordt. Als er mij geen episch heroïsme te beurt zal vallen, waarom loop ik dan een marathon?  Een goeie vraag die ik me misschien ook moest stellen, maar mijn trainingsschema’s zijn ondertussen opgemaakt…

De training

Het internet staat overvol met tips, voedingsregimes, trainingschema’s, … over hoe je de voorbereiding het best aanpakt.  Drie meer of minder zullen het verschil niet uitmaken:

Mijn gouden trainingstip zat in een erg leuke verpakking ,versierd met een kleine glinstering, afgewerkt met een groen randje: “Lopen in de vrieskou is het leukste wat er is!” [1] Het zilver gaat naar gevarieerde rondes.  Persoonlijk heb ik rondes van 7, 10, 12 en 14,5 km [2]  in een polderdecor bezaaid met wereldoorlog één relicten waar ik steeds vergezeld wordt door Aalscholvers, Reigers, Kieviten, ….  Het bronzenplak is voor de route en douche op het werk, zo kun je ook tijdens de winter overdag trainen.

De wedstrijd

---

[1] Mits aangepaste kledij: lange warmloopbroek en vestje  zijn een must, oorverwarmers en wantjes mogen, maar zijn meer iets voor >:-B

[2]Open de bijlagen die je vindt na het volgen van de hyperlink om de looproutes t zien in googleearth