vrijdag 30 december 2011

The umbrella incident

Goeie voornemens ten spijt, de Iraanse retoriek van de voorbije dagen beloofd weinig beterschap voor 2012. In 2011 was  het  umbrella incident het moment.  Deze fait divers vat de geaccidenteerde relatie tussen Teheran en de Westerse wereld goed samen.  In november mochten de Iraanse diplomaten in Londen hun biezen pakken. Eén van hen besloot een stijlvolle hommage aan MariePoppins te brengen.  Zijn grote verdwijn truc mislukte en hij gaf een nieuwe invulling aan het begrip “paraplu staan”.[1] 

Who is that in the picture?
Wat probeerde de diplomaat met zijn paraplu te verbergen? Waarom trokken ook andere Europese landen als Frankrijk Nederland in hun diplomatiek personeel terug?  De aanleiding voor de diplomatieke exodus was het bestormen van de Britse ambassade door Iraanse studenten.  Waarom deden de studenten dit? Waarom stak Londen een beschuldigde vinger uit naar het Iraanse regime? De nieuwe sancties zijn waarschijnlijk één element in het gehele verhaal.  Een interessant detail was de foto waarmee de heethoofden zwaaiden.  Op de foto stond een nucleaire wetenschapper die het slachtoffer was van een onopgeloste moord.
 
Une laison dangereuse
Sinds de middeleeuwen zijn diplomatie, spionage en moordcomplotten verweven. Een proost uitbrengen stamt van een middeleeuws gewoonte om vergiftiging. Metternich&Co doorsnuffelden de vuilnisbaken tijdens het Congres van Wenen in 1815. Sinds Wikileaks weten we dat  Amerikaanse diplomaten, naast hun reguliere taken een resem spionageopdrachten uitvoeren. 
Volgens de LA-times van 4 december moet de oorzaak van de aanval op de Britse ambassade  gezocht worden in de schemerzone van de diplomatie.  De journalisten legden een aantal puzzelstukken samen: de ontploffing op de militaire basis Bidganeh midden november, de dood van een Iraanse top generaal, het Sturnex-virus, de aanslagen op Iraanse wetenschappers,... Het patroon van een gevaarlijke ménage à trois tussen de diplomatie, spionage en staatsgesponsord terrorisme.  De LA-times wijst Israël en in minder mate de VS met de vinger voor deze “geheime” oorlog.  Ook de Britten en andere Europese bondgenoten zouden niet vies zijn om de grenzen van het fatsoen af te tasten.  Israël en de VS zouden niet instaat zijn om op hun eentje een dergelijke geheime oorlog te voeren.  Het ontbreekt hen aan de logistiek, namelijk een permanente diplomatieke post in Teheran.    Iets wat de Britten tot voor kort nog hadden.

Supercalifragilisticexpialidocious
Achter het regenscherm van de diplomatie gaan blijkbaar spionage en staatsterroisme schuil. Promiscuïteit is niet meer van deze tijd, maar moet je geen voorzorgsmaatregelen om vieze ziektes te voorkomen? Zeker als je weet dat één van de bedpartners virussen kweekt. De dreigende Iraanse retoriek van dit weekend, de Amerikaanse F-15 vliegtuigen die Saudi-Arbia mag kopen tonen aan dat alle partijen bezig zijn om de kruitkamers te vullen.  Als je Israël en de VS lucifers geeft om in de kruitkamer te spelen, dan zullen zij niet de enige zijn die op de blaren moeten zitten als ze hun vingers verbranden.
In Londen, Washignton, Parijs, Brussel liggen waarschijnlijk verschillende scenario’s van actie en reactie klaar. De vraag is alleen hoe ons lot verbonden is met beslissingen van andere mogendheden, wat zijn de scenario’s, welke de voorzorgsmaatregelen? In een democratisch Europa en het bondgenootschap de NAVO hebben wij het recht om te weten met wie we de lakens delen en wat de risico zijn!


[1]Oud: Zijn fiets stond paraplu nadat een vrachtwagen erover had gereden.  Nieuw; zijn paraplu stond paraplu nadat hij de paparazzi ontvluchtte